Als moeder van 2 kinderen weet ik als geen ander dat het ouderschap niet als evidentie mag worden beschouwd. Moeder of vader word je en ben je zelden van nature. Je wordt het door te kijken, te leren, te voelen en dit alles met vallen en opstaan. Je wordt geconfronteerd met nieuwe uitdagingen en vragen.

Je zal ook noodgedwongen terug moeten denken aan je eigen opvoeding en eigen ouders. Je zal grenzen moeten stellen, maar wil je kind tegelijkertijd alles geven. Het kan je soms sterk doen voelen, maar ook soms heel onzeker maken. “Ben ik goed bezig? Is dit gedrag wel normaal? Is mijn kind wel gelukkig? Waarom reageert mijn kind zo?”.

Samen met jou als ouder én samen met jouw kind wil ik mee kijken naar al die vragen. Luisteren naar de onzekerheden, maar ook mee zoeken naar wat jullie sterk maakt als gezin. Als therapeut zie ik het als mijn plicht om jullie bezorgdheid ernstig te nemen. Afhankelijk van de vraag, stel ik een traject voor. Op geregelde basis zien we elkaar terug. Zo krijg je de kans om te blijven aangeven waar de noden van het moment liggen. Jullie zijn en blijven de wegwijzers, terwijl ik mee de weg zoek.