Welkom

Als systeemtherapeut ben ik ervan overtuigd dat veel van het menselijke lijden zijn wortels heeft in onze relaties met anderen én dat ook veel van dit lijden in relatie hersteld dient te worden. Of het nu oude relaties zijn die ons gevormd hebben, nieuwe relaties zijn die te veel van ons vragen, of het nu gaat om wat we meekregen of om wat we nét níet meekregen: we raken soms relationeel verstrikt.  

Hierin wat overzicht verkrijgen, of juist heel fel inzoomen en stilstaan bij een specifieke kwetsuur zijn dingen die je vaak alleen kan, maar daarom niet alleen hoeft te doen.

Vanuit mijn opleiding tot relatie- en gezinstherapeut vind ik het boeiend om mensen samen bij mij te zien. Koppels, moeders en dochters, broers en zussen, tot hele gezinnen. Het is tenslotte met de mensen uit je omgeving dat je na de therapie weer verder moet dus zij hebben er eigenlijk alle baat bij om je te horen denken en zien voelen. Daarenboven laat je hen zo de kans je constructief te verrassen met hun reacties op iets dat je anders zelf had ingevuld als vanzelfsprekendheid.

Zo samen op gesprek gaan is vaak al een hele stap en vraagt motivatie die mogelijks niet iedereen op hetzelfde moment met je deelt. Toch gaat het samen vaak sneller over de essentie dan wanneer je eerst alleen komt (wat eventueel een onderdeel van het proces kan zijn, dat je zelf eerst verkent en later uitnodigt wie voor jou relevant is). Wat écht lef vraagt is (opnieuw) kwetsbaar en afhankelijk durven zijn als het nodig is. Ik zie kwetsbaarheid als krachtvoer voor de verbinding tussen mensen.

Ik nodig jullie uit om samen te ervaren hoe krachtig kwetsbaarheid kan zijn.